Τρίτη, Απριλίου 18, 2006

..τις μικρές ώρες...

Περασμένα μεσάνυχτα.
Εγώ εδώ κι εσύ αλλού.
Μήπως το Σαββατοκύριακο που περάσαμε μαζί ήταν τελικά απλά ένα όνειρο?
Το χαρακτήρισες ΤΕΛΕΙΟ.
Κι όμως, εσύ σήμερα επέλεξες τους φίλους σου κι εγώ την μοναξιά μου.
Σκότωσα την ώρα μου χαζεύοντας μέσα στο αγαπημένο μου κατάστημα, αγοράζοντας απίστευτα άχρηστα πράγματα. Μερικά από αυτά έχουν αποδέκτη αποκλειστικά εσένα. Τα έκρυψα όλα!!!!
Αγόρασα αμέτρητα κεριά σε διαφορετικά σχέδια, χρώματα, και μυρωδιά. Γύρισα σπίτι και άρχισα να τα τοποθετώ μέσα στο σπίτι. Τα άλλαξα δεκάδες θέσεις. Κι όταν πια αποφάσισα που, τα άναψα όλα.
Ήλπιζα…
Έκανα λάθος….
Δεν πειράζει….

....Άλλα λέω κι άλλα κάνω κι άλλα εννοώ...

...Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου κι άλλα εννοείς
Αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου μοιάζουμε θα δεις....

...Δύσκολα αφήνεσαι, δίνεις δεν δίνεσαι
Ας πλησιάσουμε κι ας μη τρομάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι μες το ίδιο μας παιχνίδι
Μοιάζουμε, πόσο μοιάζουμε...

1 σχόλιο:

γιώργος είπε...

κάπου αλλού λέει...
"Να 'ταν η αγάπη σα νερό που δεν τελειώνει
όλες οι θάλασσες μαζί
να 'ταν η αγάπη τόσο απλό να δυναμώνει
όπως το φως που φέρνει ο ήλιος όταν βγει
Να 'ταν η αγάπη ένα όνειρο που πιάνει
και θα κρατήσει μια ζωή
να 'ταν η αγάπη ο μόνος λόγος να μας κάνει
ν'αγαπηθούμε απ'την αρχή"
απλά, θέλει δουλειά...