Ο γελωτοποιός

Η φλέβα στον αριστερό κρόταφο χτυπάει σαν τρελή, τα μάτια τσούζουν, ο αυχένας πονάει αφόρητα, η πλάτη .. απροσδιόριστη η κατάστασή της….

Μια τρελή μέρα και σήμερα. Προσπαθείς να ξεφύγεις από τις σκέψεις σου, να βάλεις σε τάξη διάφορες καταστάσεις της ζωής σου και θαρρείς πως σε κάθε γωνιά παραμονεύει κάποιος, που πάντα τρέχει πίσω σου και γκρεμίζει αυτά που φτιάχνεις. Τον φαντάζομαι ντυμένο σαν γελωτοποιό, με εκείνο το τρελό σκήπτρο με τα κουδουνάκια στο χέρι του, να προσπαθεί με αυτά που κάνει να προκαλέσει το γέλιο ή την ευχαριστήσει κάποιους. Ανακατεύει τα χαρτιά στο γραφείο σου, μπερδεύει τις υποθέσεις, χάνει τις εισερχόμενες κλήσεις και βάζει τους πάντες να φωνάζουν το όνομά σου για μια λύση, μια απάντηση, μια συμπαράσταση, μερικές φορές και μια αγκαλιά να κλάψουν, ή ακόμα να φωνάξουν γιατί δεν μπορούν να το κάνουν αλλού.

Κι όταν κάτι καλό σου συμβεί όσο μικρό κι αν είναι, εσύ κοιτάζεις πάνω από τον ώμο σου και ψάχνεις να βρεις αυτόν τον περίεργο μικρό ανθρωπάκο, να τον βρεις που κρύβεται και αναρωτιέσαι πότε θα πεταχτεί μπροστά σου για να στα κάνει όλα χαλάστρα.

Αυτός ο μικρός ανθρωπάκος μου πετάει στον δρόμο μου και πολλά στραγάλια … χαχαχα.. όχι μπανανόφλουδες, τα στραγάλια γλιστράνε καλύτερα. Κι εγώ πατάω πάνω τους και προσπαθώ να κρατήσω την ισορροπία μου και να μην πέσω. Καμιά φορά η προσπάθειά μου είναι πολύ αστεία. Όταν ηρεμώ και κάνω flash back καμιά φορά γελάω μόνη μου. Κι άλλες φορές θυμώνω. Θυμώνω με τους γύρω μου, θυμώνω με τον μικρό ανθρωπάκο, μα πιο πολύ θυμώνω με μένα. Ναι με μένα, που δίνω συμβουλές και λύσεις σε όλους και όλα, που κρατάω τις ισορροπίες για όλους και για όλα, αλλά για μένα τίποτα. Τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.

Αυτό που ακολουθεί είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια με τις δύο πολύ αγαπημένες τραγουδίστριες. Οι φωνές τους με ηρεμούν. Σε όσους αρέσει … απολαύστε το …

Goodbye My Lover

Η υπογλυκαιμία!!!!!

Η ώρα είναι 19:32. Ο πονοκέφαλος δεν λέει να σταματήσει από το πρωί.Τι χάπια!!! τι αποχαύνωση στην tv (μαραθώνιος CSI)!!! τι φαγητό!!!! τι παγωτό!!!!! Αυτός εκεί!!! ΕΠΙΜΕΝΕΙ...... Έτσι στο μυαλουδάκι μου τρύπωσε η ιδέα του γλυκού. Κάτι πολύ γλυκού όμως. Κάτι που να σου τρέχουν τα σάλια από την επιθυμία να το φας!!!!!!! Μια βιβλιοθήκη βιβλία και περιοδικά με συνταγές, δεκάδες τετράδια με ιδιόχειρες συνταγές και εμπνεύσεις της στιγμής... εγώ όμως ήθελα internet!!!!!
Κέικ σοκολάτας λοιπόν.... Το φανταζόμουν στο μυαλουδάκι μου αφράτο αφράτο με την σοκολάτα μαλακιά και ρευστή μέσα να τρέχει με το που βάζεις το μαχαίρι να το κόψεις.... Απογοήτευση.... τόσες συνταγές.... καμία δεν μ' άρεσε ... άλλες πολλά αυγά... άλλες λίγη ζάχαρη, άλλες σκόνη κακάο αντί για σοκολάτα... μ΄ έπιασαν τα νεύρα μου και τα διαόλια μου... Μου έφυγε και κάθε όρεξη για γλυκό.... και δεν φτάνουν όλα αυτά, ξαφνικά μου μυρίζει φράουλα.... Μην είστε χαζοί... δεν είμαι έγκυος... απλά είχα ξεχάσει ότι έδενα το σιρόπι του γλυκού φράουλας που είχα φτιάξει το πρωί. Ευτυχώς το πρόλαβα στο τσακ!!!! Οπότε με βλέπω να κουταλίαζω πάλι παγωτό μόκα-καραμέλα με σαντιγί καβουρδισμένο αμυγδαλάκι από πάνω και γλυκό κουταλιού φράουλα....

Α...Κάποια στιγμή θα σας προμηθεύσω με τις αγαπημένες μου συνταγές. Εύκολες γρήγορες και πάνω από όλα ΠΑΧΥΝΤΙΚΕΣ!!!!!!

(Που είσαι βρε λεμονάκι μου να μου λες... μην τρως αυτές τις βλακείες...ΠΑΧΑΙΝΟΥΝ....)

5 Πράγματα για μένα...Κάλιο αργά παρά ποτέ!!!!

Επιτέλους είπα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση της φίλης μου της lemon.

5 πράγματα για μένα που δεν ξέρετε!!!!!

Έχουμε και λέμε:

1^ον ….. Ήθελα πάντα να γίνω μαθηματικός, από παιδί ακόμα, αλλά κατέληξα οικονομολόγος και στέλεχος σε Τράπεζα, να κυνηγάω να ξεπεράσω την καριέρα του μπαμπά μου (που παρεμπιπτόντως όταν του ανακοίνωσα ότι θα γίνω οικονομολόγος και καριερίστρια τραπεζικός, έκλαψε με μαύρο δάκρυ και με παρακαλούσε να αλλάξω γνώμη. Σημείωση: τώρα βέβαια είναι περήφανος για την κόρη του, που τον ξεπέρασε και πάει «γι΄άλλα»).

2^ον….. Ήμουν, είμαι και ελπίζω να μείνω, μεγάλος «τσαμπουκάς», τόσο εκεί που με παίρνει, όσο κι εκεί που δεν με παίρνει (κακό αυτό-κακό αυτό πιστέψτε με!!!!!).Κι αυτό γιατί? Γιατί δεν ανέχομαι μύγα στο σπαθί μου. Και ειδικά εάν πας να μου φας το δίκιο, και είμαι πεπεισμένη ότι το έχω 1000% .Κατά βάθος όμως όπως λέει η κόρη μου, είμαι ψυχούλα και ευαίσθητη και όπως λέει κάποιος γίνομαι πολύ νιαααρ όταν το θέλω.

3^ον…. Δεν ξεχνάω ΠΟΤΕ.!!!!. Μπορεί τα τελευταία 2 χρόνια να λέω ότι το μυαλό μου δεν δουλεύει σωστά και ότι ξεχνάω πράγματα. Ξεχνάω αυτά που θεωρώ ασήμαντα και τα διαγράφω από τον «σκληρό» μου. Και για όλα αυτά φταίει αυτή η ΞΑΝΘΙΑ η φίλη μου η Ε. Είναι κολλητικό, χεχεχε.

4^ον…. Είμαι συμμαζόχτρα!!!! Δεν πετάω σχεδόν ποτέ τίποτα, παρά μόνο όταν αντιληφθώ ότι έχω πρόβλημα χώρου και έχουν ξεχειλίσει όλα!!!!

5^ον… Το μεγάλο μου πάθος…..Μ Α Γ Ε Ι Ρ Ι Κ Η….την λατρεύω. Μπορώ να μαγειρέψω σχεδόν τα πάντα, οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, με ιδιαίτερη ευχαρίστηση και ΦΥΣΙΚΑ είμαι πολύ, μα πάρα πολύ καλή μαγείρισσα. Γενικά παραδεκτό, ακόμα και από τον πατέρα της κόρης μου.(τον Τέως που λέει και η ξανθιά)

Αυτάαααα!!!!!!

Υ.Γ.: Θα την σκίσω την ΞΑΝΘΙΑ που με άφησε μόνη μου και πήγε για 8 μέρες στην Ρώμη για να γιορτάσει τα γενέθλια της ….. την ΜΙΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ….

(πες μου ότι έχω δίκιο λεμονάκι μου …κλαψ)

Τώρα εγώ να το ποστάρω αυτό ?

Έβαλα το σίδερο στην πρίζα για να σιδερώσω( είδες nikolas? Το κάνω κι αυτό που και που όταν δεν είμαι καλά) και είπα μέχρι να ζεσταθεί να ρίξω μια ματιά στο blog της φίλης μου της lemon.

Στεναχωρήθηκα…..

Όταν την βλέπω το πρωί «μουρτζούφλα» και την ρωτάω τι έχεις μου λέει ότι φταίει που δεν έχει πιει καφέ. Το καταλαβαίνω. Εγώ σηκώνομαι νωρίς, 6.10, πίνω τον καφέ μου και όταν φτάνω στην δουλεία είμαι σαν το σπουργίτι που τιτιβίζει όλη την ώρα. «Που την βρίσκεις τόση ενέργεια και διάθεση κάθε πρωί?» μου λένε όλοι .

Το ξέρω καλή μου lemon ότι κρυώνεις εκεί που κάθεσαι. Εσύ όμως ξέρεις ότι έχω σιχαθεί πλέον το θέμα του κλιματισμού στο κατάστημα? Όλοι έρχεστε σε μένα και γκρινιάζετε λες κι εγώ είμαι αυτή που κάθε φορά που κάνουμε μια βελτίωση για τον καταραμένο τον κλιματισμό (και που ΝΑΙ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ δεν πέτυχε), φταίω εγώ.

Όλοι έρχεστε σε μένα και γκρινιάζετε για τα πάντα. Από τον κλιματισμό και τον καφέ στην κουζίνα, μέχρι το πόσο σας τρέχουμε για όλα. Κι εγώ πρέπει να ως δια μαγείας να σας λύσω όλα τα προβλήματα, ακόμα και να πάρω τηλέφωνα εκεί που δεν μπορείτε να βγάλετε εσείς άκρη. Ναι θέλω να είστε όλοι καλά. Θέλω τις καλύτερες συνθήκες εργασίας για όλους μας. ΝΑΙ για πολλά έχετε δίκιο. Το ξέρω.

Αλλά έχω κουραστεί. 22 χρόνια σ΄αυτή την δουλειά με κούρασαν. Θέλω κι εγώ να έρθω το πρωί στο γραφείο και να κάνω ότι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι που έχουν την αντιστοιχεί θέση με μένα. Τ Ι Π Ο Τ Α !!!!! Να κρατάω απλά το στυλό μου και να υπογράφω. Να σηκώνω την προσωπική μου γραμμή μόνο και να απαντάω μόνο σε αυτήν. Και να γυρίζω στο σπίτι μου ήρεμη, για να μπορέσω να δω κι εγώ το παιδί μου και την προσωπική μου ζωή.

Τώρα θα μου πεις τι μου φταις εσύ και τα λέω όλα αυτά.

Ίσως νιώθω λίγες τύψεις που ένας από τους λόγους που δεν βγήκες την τσικνοπέμπτη ήταν και η κούραση και η απογοήτευση της δουλειάς.

SORRY γλυκιά μου. Τα άκουσες εσύ τελικά για όλους σας.

Υ.Γ.: Τώρα εγώ να το ποστάρω αυτό όπως είπες κι εσύ?

ΚΑΙ? ΤΙ ΕΓΙΝΕ?

Υπάρχουν στιγμές τον τελευταίο καιρό που ανοίγω τα μάτια το πρωί, και πριν σηκωθώ από το κρεβάτι προγραμματίζω την ημέρα μου. Στην δουλειά έχω να κάνω α)…., β)….γ)… και πάει λέγοντας. Όταν γυρίσω στο σπίτι πρώτα αυτό, μετά εκείνο, έπειτα το άλλο. Και όταν τελειώσουν όλα αυτά θα αφιερώσω και τον ανάλογο χρόνο για τον εαυτό μου.

Και όλα αυτά πριν σηκωθώ από το κρεβάτι και φτιάξω καφέ. Μετά, ως δια μαγείας, όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν γίνεται όπως το θέλω. Τίποτα δεν γίνεται όπως το προγραμματίζω. Κι εγώ τ΄αφήνω να κυλήσουν όπως έρχονται. Χωρίς να μπω καν στον κόπο να τα αλλάξω. Χωρίς να κάνω την παραμικρή προσπάθεια να διορθώσω τις καταστάσεις.

Βυθίζομαι ολοένα και πιο πολύ σε κάτι άγνωστο για μένα, σε κάτι πρωτόγνωρο.

Νομίζω ότι λέγεται ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ!!!!

Αλλά άλλες φορές πάλι δεν είμαι σίγουρη. Μήπως έχει άλλο όνομα?..... Και?.... Τι έγινε?......Ας έχει ότι όνομα θέλει….. Αυτό είναι αυτή την στιγμή… και σε όποιον αρέσει …(αυτό μου ακούστηκε πολύ εγωιστικό!!!!)

ΑΝΤΟΧΕΣ

Κουράστηκα... δεν αντέχω άλλο. Όλα μου μοιάζουν βουνό. Το σπίτι, η δουλειά, οι υποχρεώσεις. Κουράστηκα να λύνω προβλήματα παντού και να δίνω λύσεις. Θέλω λίγη ηρεμία. Λίγη ησυχία. Οι αντοχές μου έχουν φτάσει στο τέλος τους, ή όπως είπε και κάποιος καλός φίλος: "υπερεκτίμησες τις εφεδρείες σου γλυκιά μου".

...ΤΟ ΧΑΟΣ...

Εδώ και βδομάδες, κάθε φορά που μπαίνω στο σπίτι μου «σαλτάρω»!!!!

Το κοιτάζω και σκέφτομαι πως αυτό δεν είναι το «δικό» μου σπίτι.

Θεέ μου είναι δυνατόν?!!!

Βόμβα έχει πέσει εδώ μέσα?

Κλείνω τα μάτια και προσπερνάω το σαλόνι….( δεξιά ο καναπές γεμάτος ασιδέρωτα ρούχα, μου κλείνουν το μάτι για να τα προσέξω, αλλά εγώ τα προσπερνάω κάνοντας πως δεν τα βλέπω) και κατεβαίνω τις σκάλες.

Παρένθεση: Το σπίτι μου είναι τελείως ανάποδο σαν τον πρώην σύζυγό μου. Πάνω το σαλόνι και κάτω οι λειτουργικοί χώροι.

……………………………………………………………

(Τρία τέταρτα αργότερα)

Ορίστε δεν μου φτάνουν τα δικά μου προβλήματα, δεν μου φτάνει η κατάθλιψή μου, δεν μου φτάνει το άγχος μου, ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ

Δεν αντέχω άλλο. Ούτε ένα post δεν σ΄αφήνουν να κάνεις. Ούτε να γράψεις, ούτε να εκφραστείς, ούτε να εκντονωθείς. ΓΙΑΤΙ?

Τι έχω? Γράφει έξω από την πόρτα μου Ψυχολόγος-ψυχαναλύτρια? Σύμβουλος γάμου? (ποιος ΕΓΩ??????? Με έναν διαλυμένο γάμο?)

Ορίστε πάει και η έμπνευση, πάει και η διάθεση για εκτόνωση πάνε κι όλα. Ας τον άνεμο πια (για να μην βρίσω όπως βρίζω συνήθως και χάσετε κάθε ιδέα για το άτομό μου)

........................................................................

Υ.Γ.: Η συνέχεια του ΧΑΟΥΣ άλλη φορά....

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο Θανάσης, λοιπόν, μαθηματικός στο επάγγελμα, έστειλε από το ξενοδοχείο το παρακάτω fax στη σύζυγό του:
"Αγάπη μου. 'Οπως καλύτερα από εμένα γνωρίζεις, είσαι 56 χρονών. Σαν άντρας έχω μερικές ανάγκες που εσύ πλέον δε μπορείς να μου τις καλύψεις. Ελπίζω να μην το πάρεις στραβά, αλλά τώρα που διαβάζεις αυτό το fax, εγώ βρίσκομαι σ΄ένα ξενοδοχείο με την 20χρονη βοηθό μου. Στο σπίτι θα επιστρέψω αργά το βράδυ. Μη με περιμένεις. Με πολλή αγάπη. Ο Θανάσης σου".

Ενώ λοιπόν, ο Θανάσης ήταν στο δωμάτιο με την 20χρονη, χτύπησε η πόρτα και ο γκρουμ του έδωσε ένα fax το οποίο έλεγε:

"Αγαπημένε μου Θανάση. Είμαστε συνομήλικοι. Είσαι κι εσύ 56 χρονών. Σου στέλνω αυτό το fax από παραθαλάσσιο ξενοδοχείο, για να σε πληροφορήσω ότι βρίσκομαι σε δωμάτιο με τον 20χρονο νεαρό που καθαρίζει την πισίνα του σπιτιού μας. Όπως σίγουρα γνωρίζεις καλύτερα, σαν μαθηματικός που είσαι, το 20 μπαίνει στο 56 πιο πολλές φορές από όσες το 56 στο 20. Εγώ θα αργήσω πολύ περισσότερο το βράδυ.... Μη με περιμένεις. Με πολλή αγάπη. Η γιναίκα σου".

Υ.Γ. Τι ωραίο πράγμα είναι να βλέπεις εν έτει 2007 ζευγάρια να επικοινωνούν!!!!!

41!!!!!!!!!!!!!!!!

ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ!!!!!!

Πως είναι οι μέρες των γεννεθλίων σας?
Όμορφες? μελαγχολικές?Γεμάτες? Άδειες?
Η δική μου.... αλήθεια δεν ξέρω πως είναι. Πάντα έλεγα πως δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία μου.
Σήμερα έκλεισα τα 41!!!!!

Ποτέ δεν έκανα απολογισμό την ημέρα των γεννεθλίων μου. Σήμερα όμως ανοίγοντας τα μάτια από τον βαθύ μεσημεριανό λήθαργο, το μυαλό άρχισε σαν μικροϋπολογιστής να ανακαλεί δεδομένα και να τα αναλύει.Κρακ, κρακ, κρακ, κρακ,....θαρρείς και δούλευε με κάρβουνο!!!!! Και ξέρετε τις βλαβερές συνέπειες του κάρβουνου έτσι? κάνπα, μουτζούρα, βήχας, δάκρυα στα μάτια... Σ.......!!!!

Υ.Γ.Κάπως έτσι είναι και η τούρτα μου.Bitter σοκολάτα. Αλλά είναι ακόμα στο κουτί της στο ψυγείο.....