Ο έρωτας περνάει από το στομάχι

Μέρος 3ο

Μαριναρισμένες φράουλες με σάλτσα φράουλας

Υλικά για 2 άτομα
30 μμέτριες φράουλες
1 σφινάκι κονιάκ
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη

Για τη σάλτσα
20 ώριμες φράουλες
1 κουταλιά του γλυκού ξύσμα πορτοκαλιού
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 κοφτό κουταλάκι κανέλα

Αφαιρούμε τα κοτσανάκια από τις φράουλες, παίρνουμε 30 ώριμες και σφιχτές φράουλες και όπως είναι ολόκληρες τις βάζουμε μέσα σε ένα μπολ. Τις πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και τις περιχύνουμε με το κονιάκ. Τις αφήνουμε να μαριναριστούν στο ψυγείο για 1 ώρα. Ετοιμάζουμε τη σάλτσα φράουλας. Ψιλοκόβουμε 2ο φράουλες, τις ρίχνουμε στο μίξερ μαζί με το ξύσμα πορτοκαλιού, τη ζάχαρη και την κανέλα και τα κάνουμε ένα ομοιογενή πολτό. Τον αδειάζουμε σε μια κατσαρολίτσα και τον βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά. Την αφήνουμε να κρυώσει, βγάζουμε τις μαριναρισμένες φράουλες από το μπολ, τις τοποθετούμε σε μια βαθιά ωραία πιατέλα και τις περιχύνουμε με τη σάλτσα.

Ο έρωτας περνάει από το στομάχι

Μέρος 2ο

Πιατέλα με θαλασσινά
(Από τον Ηλία Μαμαλάκη)

Ένα φαγητό αισθαντικό. Είναι εύκολο στην παρασκευή του και εξαιτερικά νόστιμο. Δεν θέλει μαγείρεμα. Τώρα θα μου πείτε, γιατί το λέμε ερωτικό. Οι φήμες λένε, ότι τα θαλασσινά είναι λίαν αφροδισιακά, πράγμα που δεν είναι αλήθεια, όμως εμείς ας κάνουμε ότι το πιστεύουμε.

Υλικά για 2 άτομα
10 μύδια
10 κυδώνια
10 κτένια
1 μικρό χταπόδι
2 κουταλιές της σούπας ξύδι
10 μμέτριες γαρίδες
1 φλυτζάνι του τσαγιού κρίταμο
1 φλυτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
χυμό από 1 λεμόνι
1 κουταλιά της σούπας μηλόξιδο
1 κοφτή κουταλιά τζίντζερ
αλάτι
πιπέρι

Θα πάρετε μια πραγματικά μεγάλη πιατέλα, θα τοποθετήσετε μέσα τα μύδια ανοιγμένα, τα κυδώνια και τα κτένια. Θα βάλετε 2 κατσαρόλες με αλατισμένο νερό να βράσουν, στην μία θα προσθέσετε 2 κουταλιές ξίδι και θα βράσετε το χταποδάκι. Στην άλλη θα βράσετε τις γαρίδες. Οι γαρίδες δεν θέλουν πάνω από 3 λεπτά βράσιμο σε δυνατή φωτιά. Αντίθετα το χταπόδι θέλει καλό βράσιμο για να γίνει τρυφερό. Τοποθετήστε λοιπόν τις βρασμένες γαρίδες δίπλα στα όστρακα και το χταποδάκι στη μέση ολόκληρο ή και κομμένο σε κομμάτια.
Στολίστε την πιατέλα από φυλλαράκια κρίταμου τουρσί. Ετοιμάστε ένα ωραίο dressing για να συνοδεύσετε τα θαλασσινά σας. Στο μπλέντερ ρίξτε το ελαιόλαδο, το χυμό λεμονιού, το μηλόξιδο και την κοφτή κουταλιά τζίντζερ, λίγο αλάτι και πιπέρι. Χτυπήστε καλά μέχρι να γίνει ένας γαλακτώδης πολτός, ραντίστε τα θαλασσινά σας με το μισό dressing και το υπόλοιπο βάλτε το σε ένα μπολ για να συνοδεύσει την πιατέλα.
Συνοδεύστε αυτή την υπέροχη πιατέλα με ένα καλά κρυωμένο Chardonnay και θα απολαύσετε φίνες και λεπτές γεύσεις.

Ο έρωτας περνάει από το στομάχι!!!

Περνάει ο έρωτας από το στομάχι? Μια ερώτηση που στις μέρες μας φαντάζει λίγο αφελής. Μήπως οι παλιοί που το λέγανε ξέρανε κάτι παραπάνω από εμάς?
Φαίνεται παράξενο τούτος μικρός παχουλός θεός με τις μικρές φτερούγες και το τόξο με τα βέλη του έρωτα να κάνει βουτιές μέσα σε ένα στομάχι.
Τα πράγματα δεν είναι έτσι όμως, η έννοια είναι μεταφορική. Υπονοώντας ότι κάποιος ή κάποια που έχει φάει καλό και νόστιμο φαγητό είναι πιο ευάλωτος στα ερωτικά μηνύματα. Και εδώ αξίζει να σκεφτούμε το θέμα και μελετώντας το αντικειμενικά να συμφωνήσουμε.

Σκεφτείτε έναν άνθρωπο που έχει εργαστεί όλη μέρα πίνοντας 2-3 καφέδες πιθανώς χωρίς ζάχαρη. Το σώμα του αρχίζει και χάνει την ισοτονικότητά του. Τα νεύρα τεντώνουν, το άγχος κυριαρχεί στη σκέψη του. Κάποιος τον φλερτάρει. Δεν είναι καν σε θέση να πιάσει το μήνυμα στον αέρα. Αντίθετα ένας άνθρωπος που έχει φάει ένα καλομαγειρεμένο φαγάκι όχι σε υπερβολική ποσότητα, έχει πιει 2 ποτηράκια κρασί και το οινόπνευμα τον έχει χαλαρώσει, δεν πιάνει μόνο τα ερωτικά μηνύματα, αλλά πουλιά στον αέρα. Βέβαια εκ του πονηρού σκεπτόμενοι λέμε μήπως αυτή η φράση εννοεί και άλλα πράγματα, όπως ότι το φαγητό έχει και αφροδισιακές ικανότητες και αν όχι όλα τα φαγητά, ορισμένα. Χρόνια γινόταν λόγος για τα στρείδια, για τη βοδινή ουρά, τα αμύγδαλα και ένα σωρό άλλα φαγάκια.

Αλίμονο, κυρίες και κύριοι, όλα είναι στο μυαλό μας και πουθενά αλλού. “Αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ ρθει αλλιώς θα προσπεράσει»! Ομολογώ όμως ότι ορισμένα τρόφιμα αν και δεν έχον καμία αφροδισιακή ιδιότητα, το χρώμα τους ή το σχήμα τους σε παραπέμπουν σε κάτι ερωτικό. Σε κάνουν πολύ θετικό στα μηνύματα, όπως οι φράουλες με το υπέροχο χρώμα τους και το σχήμα καρδιάς, ο καπνιστός σολομός που παραπέμπει σε λεία και φίνα επιδερμίδα και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να μαγειρέψουμε κάτι ερωτικό. Αν μη τι άλλο, να δώσουμε εμείς πρώτοι τα ερωτικά μηνύματα με τον πιο απόλυτο τρόπο. Μαγειρεύοντας! Προσοχή όμως το ερωτικό φαγητό δεν θέλει περιπλοκές, δεν θέλει πολλά σκόρδα, δεν θέλει τσιγαριστά, θέλει γεύσεις αέρινες, φινετσάτες, πλούσιες από τη φύση τους.

Είστε έτοιμοι λοιπόν? Ας μπούμε στην κουζίνα να μαγειρέψουμε ερωτικά.

…….η συνέχεια στο επόμενο

(Από τον Ηλία Μαμαλάκη)

..τις μικρές ώρες...

Περασμένα μεσάνυχτα.
Εγώ εδώ κι εσύ αλλού.
Μήπως το Σαββατοκύριακο που περάσαμε μαζί ήταν τελικά απλά ένα όνειρο?
Το χαρακτήρισες ΤΕΛΕΙΟ.
Κι όμως, εσύ σήμερα επέλεξες τους φίλους σου κι εγώ την μοναξιά μου.
Σκότωσα την ώρα μου χαζεύοντας μέσα στο αγαπημένο μου κατάστημα, αγοράζοντας απίστευτα άχρηστα πράγματα. Μερικά από αυτά έχουν αποδέκτη αποκλειστικά εσένα. Τα έκρυψα όλα!!!!
Αγόρασα αμέτρητα κεριά σε διαφορετικά σχέδια, χρώματα, και μυρωδιά. Γύρισα σπίτι και άρχισα να τα τοποθετώ μέσα στο σπίτι. Τα άλλαξα δεκάδες θέσεις. Κι όταν πια αποφάσισα που, τα άναψα όλα.
Ήλπιζα…
Έκανα λάθος….
Δεν πειράζει….

....Άλλα λέω κι άλλα κάνω κι άλλα εννοώ...

...Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου κι άλλα εννοείς
Αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου μοιάζουμε θα δεις....

...Δύσκολα αφήνεσαι, δίνεις δεν δίνεσαι
Ας πλησιάσουμε κι ας μη τρομάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι μες το ίδιο μας παιχνίδι
Μοιάζουμε, πόσο μοιάζουμε...

"ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ"

Ας σοβαρευτούμε .!!!
Δευτέρα πρωί και ώρα 8:00. Στο γραφείο της Διεύθυνσης για πρωινό συμβούλιο. Φτάνει η πρωινή τοπική εφημερίδα. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Την ανοίγω όσο η Θ. μιλάει στο τηλέφωνο. Σελίδα 3 , τίτλος “Οι μπλόγκερ πήραν τα όπλα τους.”.
Μπα σκέφτομαι τα μάτια μου κάνουν πουλάκια πρωί-πρωί . Συνεχίζω:”Κύμα διαμαρτυρίας ξεσηκώνουν στα ιστολόγια της Θεσσαλονίκης τα σχέδια για την ανάπλαση της Αριστοτέλους” επιμέλεια ΘΩΜΑΣ ΤΖΗΡΟΣ.”
Διαβάζω βιαστικά :Θεσσαλονικείς αλλά και επισκέπτες της πόλης ξεκίνησαν μια σειρά διαμαρτυριών μέσα από τα ιστολόγια τους (blogs) αμέσως μετά την ενημέρωσή τους για το σχέδιο ανάπλασης της Αριστοτέλους που αποφάσισε ο δήμος Θεσσαλονίκης…..
Και είναι όλοι εκεί Πάνος, Λαμπρούκος, Anemos, … και πολλοί άλλοι…

Διασχίζω σαν βολίδα την σάλα, φτάνω στην lemon, , ζητάω συγνώμη από τους πελάτες της και της απλώνω την εφημερίδα πάνω στο γραφείο. ΧΑ!! Ίδια αντίδραση με μένα. ”Κάνουν πουλάκια τα μάτια μου με ρωτάει?” η συνέχεια δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει κανέναν.
Απλά το μόνο που ήθελα να πω σε όλους εσάς, που μέσα από τα ιστολόγιά σας αγωνίζεστε για την πλατεία μας, την ομορφιά, την ιστορία της και την καλαισθησία της είναι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ.

Διάβασα το κείμενο της και έβαλα τα κλάματα.
Διάβασα τα σχόλια και συνέχισα να κλαίω.
Ναι η έκπληξη περιμένει πάντα στην γωνία.
Μα δεν ξέρεις ποτέ τι είναι.
Ξυπνάς ένα πρωί και η ζωή σου επιφυλάσσει μια έκπληξη.
Δεν έχει σημασία εάν την έχει υποψιαστεί, εάν την έχει μυρίσει στον αέρα.
Εάν έχει προετοιμάσει τον εαυτό σου. Καμία απολύτως.
Είναι έκπληξη και σου ανατρέπει την ζωή.
Μετά από 3 χρόνια σχέσης , 18 χρόνια γάμου, και μια κόρη 13 χρονών τινάζονται όλα στον αέρα.
Στα 39 σου πρέπει να στήσεις ξανά την ζωή σου. Πρέπει να μάθεις να ζεις χωρίς αυτόν.
Τρεις μήνες κλείνεσαι στον εαυτό σου και καταρρέεις.

Μετά ξυπνάς σαν από λήθαργο, κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες:
ΟΧΙ ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΟ. ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕ.
ΑΛΛΑ ΝΑΙ. ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΗ. ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ.
ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΥΣ

Φοράς την μάσκα και βγαίνεις στον κόσμο.
Αρχίζεις να ταΐζεις τον εαυτό σου όχι μόνο υλική τροφή, αλλά και πνευματική και σιγά-σιγά ψάχνεις και την συναισθηματική.
Τρως τις μπάτσες σου και παρόλαυτά συνεχίζεις.

ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ. ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ.

(Αφιερωμένο στην γλυκιά μου lemon.)

Fukitol

Είναι μια από αυτές τις περίεργες μέρες με τα χιλιάδες σκαμπανεβάσματά της.
Ξεκινάς το πρωί μέσα στην τρελή χαρά. Την ώρα που οδηγείς βάζεις πρόγραμμα.
“Αυτά θα κάνω σήμερα στην δουλειά, αυτά γυρίζοντας στο σπίτι. Ααα! Να θυμηθώ να τελειώσω κι εκείνο όταν η μικρή θα λείπει στα αγγλικά….” Και πάει λέγοντας.
..16.15 και είμαι ακόμα στην Τράπεζα. Σχεδόν τίποτα από αυτά που προγραμμάτισα δεν έγιναν. Shit….
Μπαίνεις και βλέπεις το σπίτι. “ΘΕΕ ΜΟΥ!!!! ΕΓΩ ΖΩ ΕΔΩ ΜΕΣΑ? Ας φάω κάτι και μετά βλέπουμε. ”
Εκεί έμεινε!!! Στο βλέπουμε.
Α στον άνεμο. Γμτ τα αιγοκερίστικα πρέπει μου.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ. ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΧΑΠΙ ΤΗΣ VASILIKIS KAI TOY NIKOLAS!!!!

"Έρευνα Αγοράς"

Αποφάσισα γυρίζοντας στα διάφορα μπλογκ τις τελευταίες μέρες να κάνω μια έρευνα αγοράς:

"Ποιό είναι το καλύτερο αγχολιτικό"

Ελπίζω να έχω ένα σημαντικό "δείγμα" προκειμένου να έχω και ένα αξιόπιστο αποτέλεσμα!!!!!!!

.........

….Μπαίνω στο σπίτι και αφήνω τις σακούλες πάνω στο καναπές. Κοιτάζω την ώρα. 14.45 Σαββάτο μεσημέρι…Πόσο μου στοίχισε άραγε αυτό το shopping therapy? Την ίδια στιγμή πέφτουν οι μισές σακούλες στο πάτωμα. Δεν χωράνε στο φάρδος του καναπέ. Τις σηκώνω και τις ακουμπάω πάνω στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Ότι μπορεί να χρειάζεται μια γυναίκα. Από εσώρουχα μέχρι κρέμα προσώπου. Δεν μπαίνω καν στο κόπο να τις ανοίξω, πόσο μάλλον να κάνω τον λογαριασμό. Τι μου έφταιγε και ξέσπασα στα ψώνια? Κατεβαίνω τις σκάλες που οδηγούν στην κουζίνα….
…..Κοντεύει έξι. Μετά από μισό μπουκάλι ούζο εγώ, και αρκετά ποτηράκια τσίπουρο εκείνος, (διαφορετικά γούστα βλέπετε), έχω έρθει σε κατάσταση ευθυμίας. Οι σοβαρές συζητήσεις, έχουν μετατραπεί σε χαζά πειράγματα, γέλια, τραγούδια και ξαφνικές χορευτικές στροφές σε αγαπημένα ρεφρέν…..
Τελικά ότι δεν κατάφερε να κάνει το shopping therapy το κατάφερε η συντροφιά του. Τον κοιτάζω στα μάτια, αλλά δεν τολμάω να του το πω. Βλέπω την ευτυχία στα μάτια του, αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω. Όταν έχεις πονέσει, δεν τολμάς να ονειρευτείς. Μου αρκεί που είναι εδώ και είμαι καλά. Μου αρκεί που υπάρχουν στιγμές που ρουφάω πραγματική ευτυχία……