Υπάρχουν στιγμές τον τελευταίο καιρό που ανοίγω τα μάτια το πρωί, και πριν σηκωθώ από το κρεβάτι προγραμματίζω την ημέρα μου. Στην δουλειά έχω να κάνω α)…., β)….γ)… και πάει λέγοντας. Όταν γυρίσω στο σπίτι πρώτα αυτό, μετά εκείνο, έπειτα το άλλο. Και όταν τελειώσουν όλα αυτά θα αφιερώσω και τον ανάλογο χρόνο για τον εαυτό μου.
Και όλα αυτά πριν σηκωθώ από το κρεβάτι και φτιάξω καφέ. Μετά, ως δια μαγείας, όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν γίνεται όπως το θέλω. Τίποτα δεν γίνεται όπως το προγραμματίζω. Κι εγώ τ΄αφήνω να κυλήσουν όπως έρχονται. Χωρίς να μπω καν στον κόπο να τα αλλάξω. Χωρίς να κάνω την παραμικρή προσπάθεια να διορθώσω τις καταστάσεις.
Βυθίζομαι ολοένα και πιο πολύ σε κάτι άγνωστο για μένα, σε κάτι πρωτόγνωρο.
Νομίζω ότι λέγεται ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ!!!!
Αλλά άλλες φορές πάλι δεν είμαι σίγουρη. Μήπως έχει άλλο όνομα?..... Και?.... Τι έγινε?......Ας έχει ότι όνομα θέλει….. Αυτό είναι αυτή την στιγμή… και σε όποιον αρέσει …(αυτό μου ακούστηκε πολύ εγωιστικό!!!!)
2 σχόλια:
Εγωϊστικό;;;Όχι,κούκλα μου...ΠΡΕΠΕΙ να γινόμαστε αναίσθητοι κάποιες φορές,γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε από.."υπερφόρτωση"!!;)
Δικαιουσαι οσο κανεις να σκεφτεσαι"εγωιστικα"κι αυτη ειναι η διαδικασια της ανακαμψης...αν δε νοιαστεις εσυ για σενα,δεν προκειται να το κανει κανεις.Καλος ο αλτρουισμος πεταλουδενια αλλα ολα εχουν κι ενα οριο.Δε γινεται να δινεις συνεχεια και να μην παιρνεις ποτέ.
Δημοσίευση σχολίου